Vertaling en validering van de American Orthopaedic Foot and Ankle Society Ankle-Hindfoot Score na een enkelfractuur


A.S. de Boer, R.J.C. Tjioe, F. van der Sijde, D.E. Meuffels, P.T. den Hoed, C.H. van der Vlies, W.E. Tuinebreijer, M.H.J. Verhofstad, E.M.M. van Lieshout

Vrijdag 25 november 2016

12:12 - 12:24u in CineMec 1

Categorieën: Traumatologie

Parallel sessie: V02 Vrije voordrachten: Vaatchirurgie/Trauma


Introductie

De AOFAS Ankle-Hindfoot Score is één van de meest gebruikte vragenlijsten om functionele uitkomst na complex enkel- of achtervoetletsel te meten. De vragenlijst combineert een arts- en een patiënt-gerapporteerd deel. Een valide Nederlandstalige versie ontbreekt echter. Doel was het vertalen van de AOFAS Ankle-Hindfoot Score naar het Nederlands en het evalueren van meeteigenschappen bij patiënten met een unilaterale enkel(luxatie)fractuur.

 

Methode

De AOFAS Ankle-Hindfoot Score werd volgens internationaal geaccepteerde richtlijnen (bestaande uit vertaling en terugvertaling) vertaald naar het Nederlands. Vervolgens is deze in een multicenter, prospectieve, observationele studie gevalideerd. Volwassenen met een unilaterale enkel(luxatie)fractuur werden geïncludeerd. Na 2, 7 en 7,5 maanden vulden zij het patiënt-gerapporteerde deel van de AOFAS-Dutch Language Version (AOFAS-DLV) en de reeds gevalideerde Foot Function Index en Short Form-36 in. Het arts-gerapporteerde deel werd ingevuld door een arts of getrainde onderzoeksassistent. De betrouwbaarheid (interne consistentie; Cronbach’s alpha), construct validiteit, longitudinale validiteit (responsiviteit), floor- en ceiling effect, reproduceerbaarheid (intraclass correlatie coëfficient en Bland-Altman analyse) en minimaal detecteerbare verschil van de AOFAS-DLV werden geëvalueerd volgens de COSMIN richtlijnen.

 

Resultaten

Er werden 142 patiënten geïncludeerd; de mediane leeftijd was 46 jaar, 70% had een unimalleolaire fractuur. De (sub)schalen van de AOFAS-DLV toonden een goede interne consistentie (Cronbach’s alpha > 0,90; drempel is 0,70). De construct validiteit en longitudinale validiteit waren goed (>75% van de correlaties tussen (sub)schalen correct voorspeld). Er was geen floor-effect, maar de subschalen toonden vanaf twee maanden wel een evident ceiling effect. Analyse van reproduceerbaarheid toonde aan dat er geen sprake is van systematische bias in de metingen van de (sub)schalen. Het minimaal detecteerbaar verschil van de AOFAS-DLV was 12,0 punten.

 

Conclusie

De AOFAS-DLV is een betrouwbaar en valide instrument om functionele uitkomst na een enkel(luxatie)fractuur te meten. Dit maakt de vragenlijst geschikt om functionele uitkomsten in patiëntengroepen en tussen ziekenhuizen te vergelijken.